Διαφορετικότητα και εκπαίδευση.

Πριν λίγη ώρα μου είπε μια νεαρή μαμά ότι η νηπιαγωγός της κόρης της , της ζήτησε ένα παραμύθι για την διαφορετικότητα στα πλαίσια εκπαίδευσης των παιδιών, σε κάθε είδους διαφορετικότητα .

Πόσο λάθος θα συνεχίσει αυτή η εκπαίδευση των παιδιών μας?
Γιατί να γίνει μάθημα καν, έστω και μέσα από παραμύθια ότι υπάρχει οτιδήποτε διαφορετικό?
Γιατί πολύ απλά να μην μαθαίνουν να σέβονται ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους, ότι χρώμα και αν έχουν, ότι σχήμα και ύψος, ότι πιθανόν αναπηρία ότι ξεχωριστή συμπεριφορά?

Όλοι όσοι προωθούν τέτοιες τακτικές είναι σίγουρο ότι δεν έχουν ιδέα από παιδική συμπεριφορά και το πόσο σκληρά μπορούν να γίνουν όταν τους δείχνεις κιόλας το προς τα που να κατευθυνθούν.
Τα παιδιά λένε το είσαι χοντρός, η το "κυρία κοίτα πόσο κοντός είναι ο Κωστάκης",  η "είναι βλαμμένη η Μαρία", με την ίδια ευκολία που σου ζητάνε ένα ποτήρι νερό.

Το παιδικό μυαλό χαρακτηρίζει ως διαφορετικό το οτιδήποτε ξεχωρίζει από μια ομοιογενή ομάδα το πολύ των 10 ατόμων. Δεν μπορεί το παιδικό μυαλό να συλλάβει την διαφορετικότητα με την έννοια που την εννοούν οι εγκέφαλοι των υπουργείων .
Οι εγκέφαλοι που έχουν αφήσει πίσω τους αξίες και κανόνες απλής ευπρεπούς συμπεριφοράς, που υπαγορεύουν να μην πειράζουμε κανέναν, να ήμαστε ευγενικοί προς όλους, να μην μιλάμε άσχημα, κλπ και τα λοιπά.
Προσπαθούν να αντικαταστήσουν τις ηθικές αξίες την πατροπαράδοτη ελληνική συμπεριφορά με ήθη και συμπεριφορές ξένες στηριζόμενοι απλά και μόνο στις παθογένειες και τις δυσκολίες που υπάρχουν σε κάθε περίπτωση.
Προσπαθούν να κάνουν το κράτος ρυθμιστή της συμπεριφοράς με νόμους και φοβέρες αντί για την καλλιέργεια ευγενών αισθημάτων και στήριξη του σεβασμού, τις ευπρέπειας, τον συγκρατημένο τρόπο συμπεριφοράς και ομιλίας.
Δεν πάμε καλά αγαπητοί μου, καθόλου καλά.

Yπερμνημόνιο και υπερ βολές!

http://ellinikahoaxes.gr/2015/09/23/fake-memorandum-about-religion/

Ανάμεσα στις ευχές , άκουσα ότι θα γίνει το έλα να δεις και κάτσε να ακούσεις με το....υπερμνημόνιο.
Τα τέμπλη στην εκκλησία θα καταργηθούν και άλλα πολλά ανατριχιαστικά και παράξενα που δεν μπορούσα να τα βάλω στον νου μου ..
Και πως δεν έχουμε μάθει τίποτα?
Ρώτησα και απάντηση δεν πήρα, για αυτό και μόλις γύρισα σπίτι άρχισα να ψάχνω.
Πάρα πολλά μπλόγκς είχαν το  ίδιο κείμενο και στην αρχή ταράχτηκα η αλήθεια είναι.
Όμως μετά πιο ψύχραιμα, αρχίσαμε να εξετάζουμε το κείμενο και έβλεπες ξεκάθαρα ότι δεν στέκει, ούτε σαν γραφή ούτε σαν πληροφορία.
Τελικά βρήκα τις σωστές πληροφορίες και ακολουθείστε τον σύνδεσμο να ηρεμήσετε και σεις.

Πάντως μου κάνει εντύπωση αυτή η αναπαραγωγή χωρίς λίγη προσοχή.
Τρομάζουν τον κόσμο και πολλοί από αυτούς τα μαθαίνουν σαν σπασμένο τηλ, η με φαξ..

Λοιπόν ηρεμία  και όλα θα πάνε καλά!

Χριστούγεννα. Η Αγάπη ως κατάσταση και ως ιδανικό.

Σήμερα είναι Χριστούγεννα και όλοι γιορτάζουμε την γέννηση του Χριστού που σηματοδοτεί την ελευθέρωση του ανθρώπου από κάθε αμαρτία, την εξύψωση του στον Θεό ,αλλά και την διόρθωση της μειονεκτικής θέσης της γυναίκας που είχε δημιουργηθεί από τον άνδρα με αυτή την φορά την γέννηση ανδρός και μάλιστα Θεανθρώπου από εκείνη.
Ακόμα, ενώ η Εύα οδήγησε τον άνθρωπο στην πτώση, η Παρθένος Μαρία, τον οδηγεί πάλι στην Σωτηρία, όπως τόσο εύστοχα έχει αναφέρει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Βλέπουμε λοιπόν  ότι η Ορθόδοξος Χριστιανική πίστη βάζει την γυναίκα στο πλαίσιο της ισοτιμίας με τον άνδρα αν και η επίσημη εκκλησία δεν έχει μπορέσει ακόμα και σήμερα να δεχθεί πρακτικά αυτήν την προσέγγιση.
Η Αγάπη του Θεού, δεν γνωρίζει φραγμούς προς τα πλάσματα του, και πάνω από όλα εξυψώνει τον Άνθρωπο σαν φύλακα και προστάτη της φύσης, μια εντολή που ξαναδιατυπώθηκε στην Γέννηση.

Η Αγάπη είναι ένα συναίσθημα, αλλά μέσα από τις πραγματικές εντολές του Ιησού, έρχεται να γίνει ένα ιδανικό.
Όχι μόνο σαν αγάπη αυτονόητη προς την οικογένεια μας και τους οικείους με κάθε τρόπο ανθρώπους μας όπως και τα ζώα, αλλά σαν την υπέρτατη αξία που πρέπει να υπηρετεί ο άνθρωπος.
"Aγαπάτε αλλήλους " κήρυξε ο Κύριος, χωρίς εξαιρέσεις και διαχωρισμούς.
Όμως αυτή η απόλυτη εντολή της αγάπης δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί σαν ιδανικό μιας η καθημερινή πρακτική μας δείχνει το πόσο δύσκολο μέχρι και αδύνατον είναι η αγάπη να σταθεί πάνω και πέρα από κάθε τι που περιορίζει τον Άνθρωπο σε διαφορετικά στεγανά που του κρύβουν το υπέρτατο βάθος της ζωηφόρας κίνησης της αγάπης.

Η Χριστιανική αγάπη δεν έρχεται μόνη της παρά χρίζει καθημερινής πρακτικής υπερβαίνοντας τα κάθε είδους εμπόδια της αδύναμης φύσης να ξεπερνά της αδυναμίες ακόμα και τις αντιδράσεις.
Δεν είναι εύκολο να αγαπάς τους ανθρώπους με τρόπο ωφέλιμο προς αυτούς μιας και πολλές φορές η ρήξη με καταστάσεις είναι αναπόφευκτη.
Ίσως για αυτό τον λόγο η ταπεινοφροσύνη είναι άλλη μια μεγάλη αρετή της Χριστιανοσύνης, όχι σαν μια κακόμοιρη στάση, αλλά ένδειξη δύναμη και αντοχής στο να υπομένεις παρά τα κτυπήματα να υπηρετείς την αγάπη προς τον Άνθρωπο.

Οι μέρες που ζούμε δεν είναι γεμάτες αγάπη, αλλά εγωιστικές προσεγγίσεις ενός μικρότερου η μεγαλύτερου Εγώ, και οι εκδηλώσεις για την μεγάλη αυτή γιορτή των Χριστουγέννων, ακολουθεί τα καταναλωτικά πρότυπα όσο και τις αρχαίες γιορτές για την αναζωογόνηση της γης στο νέο ταξίδι του ήλιου στον Ουρανό.

Όμως η Γέννηση του Χριστού φέρνει ένα νέο μήνυμα αναγέννησης του Ανθρώπου ψυχικά και πνευματικά και να προσεγγίσει τον εαυτό του,μέσα από το πρίσμα της αγάπης. Που ενώνει Γη μαζί με  Ουρανό και ενώνει τα ανόργανα και ενόργανα όντα με μια ασπίδα προστασίας που δεν είναι άλλη παρά εκείνη της Αγάπης. Μιας αγάπης που εξισορροπεί το Σύμπαν και βάζει το κάθε τι στην σωστή του θέση.  

Χριστούγεννα 2015.

Τα Χριστούγεννα φέτος μας βρίσκουν σε μια κατάσταση εκβιαζόμενης χαράς και οι ευχές για παντού αγάπη στον κόσμο, μοιάζουν περισσότερο σαν ειρωνικό σχόλιο παρά σαν μια ευχή από καρδιάς.
Δεν είναι μόνο οι πόλεμοι, δεν είναι μόνο η απίστευτη αγριότητα που βλέπουμε καθημερινά, είναι και η έρπουσα δυσπιστία και άρνηση να δούμε το καλό , όταν αυτό υπάρχει, και μια διάθεση όχι μόνο αμφισβήτησης, αλλά βαθιάς εμπάθειας σε ότι στηρίζει αυτό που λέμε, ήθος, σχέσεις, συμπεριφορά, και σκέψη.
Με άλλα λόγια, δεν ξέρεις τι να πεις γιατί φοβάσαι με αυτά που θα ακούσεις.

Ξαφνικά ο κόσμος παρουσιάζεται μπροστά μας άλλος.
Παραδείγματος χάριν, οι δημόσιες εκφράσεις αγάπης .
Η Ευπρέπεια δεν επιτρέπει να αποκαλύπτουμε το βάθος η τον βαθμό της σχέσης μας δημοσίως με εκδηλωτικές χειρονομίες.
Για να βεβαιωθείτε , ρωτήστε έναν έφηβο αν θέλει να τον φιλά η μαμά του στην πόρτα του σχολείου. Θα δείτε ότι πράγματι από τα παιδιά μαθαίνουμε το σωστό, και ότι το ιδιωτικό δεν είναι πρέπον να είναι δημόσιο.
Όμως στα έδρανα της βουλής επί της ψήφισης του συμφώνου συμβίωσης , τα φιλιά και οι αγκαλιές ήταν κάτι πάρα πάνω από αρκετές.
Όμως, δεν είπε κανείς ότι αυτό δεν είναι κάτι το απρεπές.
Ίσως από τον φόβο να μην τους πούνε οπισθοδρομικούς η αρνητές του συμφώνου.
Όμως τι σχέση έχει το ένα με το άλλο?
Κατά την γνώμη μου καμιά.

Η Εκκλησία από την άλλη, αμήχανα και σπασμωδικά, παρακολουθεί τις εξελίξεις, χωρίς να παίρνει μια στοιχειοθετημένη και πολιτισμένη θέση.
Υπάρχουν πολλές θεωρίες για την ανάγκη της τάξης στις τάξεις των ανθρώπων, για τις επιπτώσεις στην κοινωνία και από τις βίαια ξεριζωμένες ηθικές αξίες  που θα μπορούσαν να αναφερθούν με έναν ορθολογικό λόγο πέρα από το απειλούν για αφορισμούς που στο κάτω κάτω, γιατί να πτοηθούν οι ενδιαφερόμενοι αν δεν πιστεύουν?

Γενικά δεν υπάρχει επίπεδο πουθενά. Ο κάθε λόγος εύκολα κυλά σε ανόητα και ρηχά επιχειρήματα και ο μέσος άνθρωπος σαν και μένα, και ίσως σαν και σένα, δεν βλέπει ότι μπορεί να ακουμπήσει κάπου και να νιώσει μια ασφάλεια τουλάχιστον σε ηθικό επίπεδο, μιας και το οικονομικό πάει από το κακό στο χειρότερο.
Μόλις διάβασα ότι η εκκλησία σκέφτεται να αφορίσει τον δήμαρχο Πάτρας για το θέμα της καύσης των νεκρών.
Με τα νέα νομοσχέδια που προωθούν μια κοινωνία για όλους βασισμένη στις ανάγκες όλων των μελών του πληθυσμού, η εκκλησία μοιάζει σαν βαρίδι, και όχι σαν πνευματικός φάρος.

Τι κρίμα αλήθεια. Τι κρίμα.
Το ποίμνιο δεν κρατιέται με απειλές βρισιές και απαγορεύσεις, παρά με το καλό παράδειγμα, την ανωτερότητα του ήθους των πατέρων και την προώθηση των νοημάτων της πίστης.
Πόσο δύσκολο όμως είναι αυτό, όταν οι περισσότεροι ιερείς είναι χαμηλού και κατωτάτου μορφωτικού και πνευματικού επιπέδου σε σχέση με το ποίμνιο?

Τα φετινά Χριστούγεννα δεν φτάνει μόνο μια αόριστη αγάπη για να φωτίσει τις ψυχές των ανθρώπων, παρά, μια αγάπη με λόγο που θα μπορούσε να ανάψει ξανά τον δαυλό της πίστης και θα δώσει ένα νόημα σε αυτούς τους καιρούς που θα ενώσει τους ανθρώπους.

Η πίστη, όπως και πολλές αρχές στην ζωή μας, είναι για πολλούς ανθρώπους, θέμα επιλογής.
Δηλαδή, επιλέγουμε να πιστεύουμε γιατί έχουμε δει ότι οι αρχές η ιστορία και η παράδοση μας, είναι ένα οχυρό απέναντι στο ορυμαγδό πληροφοριών και μηνυμάτων από παντού στον κόσμο.
Για να αντέξουμε όμως να τα υπερασπιζόμαστε χρειαζόμαστε και λίγη βοήθεια από τους αρμόδιους.

Ας πούμε λοιπόν Καλά Χριστούγεννα και το μήνυμα της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο, για κάθε άνθρωπο, να φτάσει στις καρδιές, όλων των ανθρώπων.

Ξανά δυνατή η ΝΔ μετά τις εκλογές.

Έτσι πρέπει να γίνει και έτσι ελπίζουμε να γίνει.
Τα αρνητική και ειρωνικά άρθρα, που μειώνουν την δυναμική των εκλογών με τα επιχειρήματα που δεν στέκουν σε κάποια σοβαρή ανάλυση, πλημμύρισαν τον ηλεκτρονικό τύπο.

Λένε ότι είναι πολύ πιο μικρή η συμμετοχή από το 2009, που πήραν μέρος περίπου 800000 κόσμος.
Δεν στέκει το επιχείρημα γιατί αυτές οι εκλογές έρχονται μετά από διαδοχικές ήττες, και κυρίως μετά την συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ.
Ακόμα ο Σύριζα λέει και ξαναλέει, ότι η ΝΔ καταρρέει και ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Λοιπόν, αν καταφέρει να αναδιοργανωθεί , υπάρχει.

Άλλο επιχείρημα είναι ότι ο Καραμανλής νίκησε μέσω του Μειμαράκη και υπάρχει σκέψη για Οικουμενική με τον Καραμανλή φυσικά για πρωθυπουργό.
Η Οικουμενική κακή δεν είναι, και ούτε κάποιος που γίνεται δεχτός σαν ομιλητής είναι κάτι το αρνητικό. Επομένως που είναι το κακό?

Άλλοι πάλι λένε ότι ο χώρος θα διασπαστεί, και ότι θα δημιουργηθεί άλλος χώρος αφού η ΝΔ είναι ας πούμε..σταμπαρισμένη αρνητικά με διάφορα.

Εγώ απλά ρωτώ.
Τα κόμματα δεν έχουν θέσεις?
Δεν έχουν όργανα?
Δεν έχουν ψηφοφόρους?

Εννοώ, ότι αν ο αρχηγός αποφασίσει και τα όργανα ακολουθήσουν ενώ ο λαός συναινέσει, γιατί να μην γίνει η αλλαγή που όλοι ζητάμε προς το καλύτερο?

Όσο αφορά τις διαπλοκές και τα διάφορα σκάνδαλα, ας ήμαστε ρεαλιστές. Ας αποδεχτούμε την λογική του μικρότερου κακού, μιας και κάθε μέρα βλέπουμε να πηγαίνουμε από το ένα μεγαλύτερο σε ένα ακόμα μεγαλύτερο χωρίς κάποιο ορίζοντα τέλους.

Οι δημοσκόποι πέφτουν έξω, τα κόμματα πέφτουν έξω, οι αρθρογράφοι γράφουν λυσσασμένα ,άραγε γιατί?
Τι φοβούνται τόσο πολύ και τους τρομάζει η ΝΔ πιο πολύ και από την ΧΑ?

Το πέρασμα νόμων με την βοήθεια της ΧΑ δεν είναι τρομαχτικό, μια μεγάλη ΝΔ όμως είναι?

Μητσοτάκης η λύση στην ΝΔ.

Ψήφισα τον Κυριάκο Μητσοτάκη και πιστεύω ότι είναι η καλύτερη λύση για να σταθεί ένας αξιοπρεπής κεντροδεξιός χώρος επιτέλους και στην Ελλάδα.
Αυτό που κέρδισε μόνος του και τον σήκωσε τόσο πολύ παρά όλες τις προβλέψεις είναι οι θέσεις και το ήθος.
Η ευγένεια και η μετριοπάθεια σε βάθος χρόνου δεν κρύβονται, και ο χρόνος ήταν αρκετός για να δείξει ο καθένας το τι πραγματικά γίνεται όταν πιέζεται.
Ο Τζιτζικώστας μπορεί να χαμογελούσε αλλά φαινόταν και από τα σποτ και από τις κουβέντες πίσω από τις κουβέντες, ότι δεν πρόκειται για κάτι νέο και σοβαρό, αλλά κάτι πολύ παλιό και πολύ άβολο πια στους καιρούς που ζούμε.

Πρώτη φορά που ψηφίζω για κάποιον υποψήφιο κόμματος, πρώτη φορά που πάτησα σε κομματική αναμέτρηση, αλλά δεν αντέχω πια όχι μόνο την πολιτική του Σύριζα, αλλά και την ηθική του .
Αυτή η απαξίωση προς τον οποιονδήποτε, αυτή η εξύψωση του κάθε τι που βαπτίζουν αριστερό, αυτή η αισθητική αν θέλετε που δεν γνωρίζει ούτε ώρα ούτε στιγμή ούτε τόπο, ούτε τίποτα, με απωθεί τόσο πολύ που με οδήγησε να πάρω μέρος σε αυτές τις εκλογές.

Εύχομαι η τόσο μεγάλη συμμετοχή να δημιουργήσει μια δυναμική ανανέωσης και πολιτικού λόγου και ήθους που θα βάλει όλες τις γελοιότητες στην γωνία .
Υπομονή μέχρι τις επόμενες εκλογές.

Εκκλησία και Κράτος. Κανόνες και νόμοι.

Τώρα με τον νόμο για την συμβίωση φάνηκε για άλλη μια φορά η μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στις υποχρεώσεις του κράτους και της εκκλησίας.

Τα πράγματα όμως είναι πολύ απλά και για άλλη μια φορά, τα κάνουν δύσκολα, τα μπλέκουν ανάμεσα σε αλισβερίσια που δεν έχουν σχέση με την πίστη, και δεν θα έπρεπε να έχουν σχέση με τους νόμους.

Το κράτος πρέπει να έχει νόμους για όλους τους πολίτες.
Η Εκκλησία από την άλλη, πρέπει να φροντίζει το ποίμνιο. Αν κάποιος δεν θέλει να είναι στο ποίμνιο, είναι δικό του θέμα.
Ποιος ο λόγος των τσακωμών και του αλληλοσπαραγμού?
Ποιος ο λόγος να φέρνουν τους ιερείς σε τόσο δύσκολη θέση να παραδεχθούν ντε και καλά πράγματα που είναι στο πυρ το εξώτερον ?
 Δεν αναγκάζει κανείς κανέναν να είναι χριστιανός, και το ίδιο από την άλλη, οι Χριστιανοί δεν έχουν να δώσουν σε κανέναν λόγο για το πως πιστεύουν ότι είναι σωστή η δομή μιας κοινωνίας.
Γιατί ντε και καλά να είναι οι κακοί της ιστορίας?
Λέμε για παράδειγμα,
"Δεν είναι καλύτερα να είναι με γονείς από τα ορφανοτροφεία?"
Μα η εκκλησία δεν λέει ότι είναι καλύτερα, αλλά στο set mind της εκκλησίας, το σωστό και το πρέπον και το λογικό , είναι να υπάρχει στήριξη από την ευρύτερη οικογένεια, έτσι ώστε να μην υπάρχουν μόνα παιδιά, και αν υπάρχουν και πάνε στα ορφανοτροφεία, αυτά να είναι μια μεγάλη οικογένεια με της αρχές της εκκλησίας, γεμάτη αγάπη και υποστήριξη.Όπως η Κιβωτός για παράδειγμα , που την ξέρετε όλοι.

Δεν τα λέμε όλα και απορώ το γιατί δεν υπάρχει κάποιος στα κανάλια να λέει και αυτή την άποψη, την οποία και την ξέρω και την έχω δει και την έχω ζήσει.

Καμιά δουλειά δεν νομίζω ότι έχει η εκκλησία στα αστικά πράγματα και κακώς δεν έχει γίνει ο διαχωρισμός να κοίταγε ο καθένας την δουλειά του από το πόστο που του αναλογεί και ίσως την έκανε και καλύτερα, αντί να έχουν στον νου τους αλισβερίσια δουλειές και εξουσίες.

Θα πρέπει να καταλάβουν και οι διάφοροι που ενημερώνουν τον κόσμο, ότι η εκκλησία έχει κανόνες και δεν αρκεί η πίστη σε έναν αφηρημένο Θεό για να λες ότι είσαι μέρος του ποίμνιου και αν δεν τους τηρείς δεν μπορεί η εκκλησία να σε δεχτεί σαν μέλος.
Αυτό το όλα χύμα και τα όλα είναι θεμιτά, αλλά ήμαστε και Χριστιανοί, δεν ισχύει και λυπάμε αν σας το χαλάω αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας, και να μας πιάνει ταραχή όταν κάποιος μας θυμίζει τους κανόνες.
Αμέσως η απάντηση των περισσοτέρων είναι σχετικά με τα λάθη τις παρανομίες και τις ελλείψεις των ιερέων, αλλά και δεν καταργούμε την Άνοιξη επειδή έχουμε αλλεργίες, ούτε σταματάμε να κολυμπάμε επειδή ένα καράβι μόλυνε την θάλασσα.

Σαν Χριστιανή Ορθόδοξη αισθάνομαι ότι προσβάλλομαι με την κατασυκοφάντηση της εκκλησίας ,και την αδυναμία των εκπροσώπων της να σταθούν στο ύψος τους.
Ήμαστε ανάμεσα στο Χαλιφάτο και το αδελφάτο και διαβλέπω έναν κατατρεγμό από τα μέσα σαν χριστιανοί σαν ετερόφυλοι εκτός τον κατατρεγμό που ήδη έχουμε σαν πολίτες.

Εκλογές στην Νέα Δημοκρατία.

Αύριο ελπίζω να έχουμε πια τον πολύτιμο αυτόν αρχηγό και να μη πρέπει να συρθεί η διαδικασία μέχρι τον Γενάρη.
Το ότι θα έφτανα να θεωρώ πολύτιμο τον αρχηγό της ΝΔ, δεν το περίμενα ποτέ, και άλλωστε δεν μου φέρνει κάτι σε πολύτιμο κανείς από τους υποψήφιους.
Ο Βαγγέλας, να θυμίζει κεχριμπάρι κομπολόϊ? Ναι...why not?
Ο Άδωνις να φέρνει σε Σπυρέτο? Βεβαίως βεβαίως, έχει και όνομα,
Ο Κυριάκος να φέρνει σκέτο σε Μητσοτάκης? είναι φανερό άλλωστε γιατί να το κρύψωμεν?
Ο Τζιτζικώστας πάλι δεν μου φέρνει σε τίποτα.
Άοσμος, άχρωμος, και πολύ πολύ στημένος.
Σαν να έχει μάθει το ποίημα και το λέει με μια έννοια να μην ξεφύγει και τα μπερδέψει.

Χωρίς πλάκα τώρα, ο Κυριάκος είναι ο πιο που έχει το πακέτο αλλά το τι θα κάνει ο κόσμος είναι άγνωστο.
Τον Άδωνι τον χαίρομαι που τα χώνει και δεν μασάει, αλλά είναι και κάπως παρορμητικό αυτό το παιδί..δεν είναι για τέτοιο ρόλο.. για να δούμε.

Σχόλιο παρακαλώ?!

Γράψτε ένα σχολιάκι να κάνω χαρά ότι κάποιος με διαβάζει..
νέο μπλογκ ζητά ενθάρρυνση..

Ευχές Χριστουγενιάτικες.

Καλές γιορτές σε όλους και όλες σας, να περάσετε όσο το δυνατόν αγαπησιάρικα και ήρεμα αυτές τις μέρες.

Ήμαστε στο έλεος των Βίκινγκς των Ούνων και των Γότθων.

Αν το ψάξεις λίγο αναγνώστη θα δεις ότι τελικά εμείς ήμαστε καλύτεροι και ας καμαρώνονται οι Ευρωπαίοι για πολιτισμένοι.
Η ιστορία μας δείχνει ότι ο άνθρωπος τα τελευταία πραγματικά βήματα στον πολιτισμό τα έκανε πάνω από 3000 χρόνια πριν, και από τότε τα ίδια και τα ίδια, μια τα χάνει, μια τα βρίσκει, μια τα μασκαρεύει μια τα ανακατεύει, αλλά κάτι άλλο πάρα πέρα ουσιαστικό δεν βρίσκει.

Έχουμε τώρα τους Ούνους τους Γότθους και τους Βίκινγκς που κρεμούσαν τους ανθρώπους από τα δέντρα σφαγμένους στις ανθρωποθυσίες τους μόλις 1000 χρόνια πριν, πάνω κάτω, και μετά στον Μεσαίωνα τα έκαναν σε επανάληψη σε όλους τους αμαρτωλούς, να μας κουνάνε το δάκτυλο και να θέλουν να μας κάνουν σαν τα μούτρα τους.
Μερσί δεν θα πάρω.
Ωραία είναι όλα τα πολιτισμένα πράγματα, και οι αγώνες για δικαιοσύνη ισότητα και ελευθερία των Γάλλων , ωραία είναι και η Αναγέννηση, αλλά τελικά δεν τους έχει μείνει πραγματικά κάτι ουσιαστικό και κάθε τρις και λίγο ξεσπάνε την βαρβαρότητα τους κάπως.
Μια με τις αυτοκρατορίες και τους καημένους τους ιθαγενείς στην Αφρική και Αμερική, μιας με τα σκλαβοπάζαρα, μιας πιο σύντομα να κτυπούν τυχαία και χωρίς να το καταλάβουν εδώ και κει.

Εμείς μπορεί να ήμαστε λίγο ρέμα, αλλά τέτοια αίσχη δεν κάναμε ποτέ και ο τελευταίος κάφρος εν Ελλάδι έχει πιο πολύ πολιτισμό τελικά από αυτούς.
Στην Δανία θέλουν να κατάσχουν τα τιμαλφή πάνω από κάποιο όριο, και το βλέπουν και φυσιολογικό, στην Νορβηγία να δουλεύουν τσάμπα, και θα δείτε και το αστέρι στο τέλος ένα βήμα πριν τα νέα στρατόπεδα.
Άι σιχτίρ πια..
Ωραία είναι η ανωνυμία, ρίχνεις και καμιά βρισιά με την άνεση σου που λέει ο λόγος.

Τι πιο απλό από το να σταματήσει ο πόλεμος και να γυρίσουν οι άνθρωποι πίσω στο σπίτι τους..?
Τι πιο λογικό?

 Μπααα, παριστάνουν τους πολιτισμένους και έχουν βγει μαχαίρια στειλιάρια και το τσεκούρι του πολέμου έχει πάρει φωτιά και καίγεται από τα αέρια τα πετρέλαια και ότι υπάρχει σαν πόρος ακόμα.
Γιατί το θέμα αυτό ακριβώς είναι. Οι πόροι.
Τα πετρέλαια τελειώνουν όπου νάναι και θα σφαχτούμε για την τελευταία ρανίδα. Η τελευταία ρανίδα που θα χρωματίσει τα νερά του Ευφράτη.
Εν τω μεταξύ  υπήρξε παγκόσμια συνεννόηση για το κλίμα.
Το τι μας κρύβει αυτή η χαρά..δεν λέγεται.
Ο Άνθρωπος χάνει τα πρωτεία σε σημασία, και η Φύση έρχεται πρώτη.
Τώρα αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα εξισώνονται η πάνε πιο κάτω από των ζώων και του φυσικού περιβάλλοντος , επομένως αν έχετε καμιά διαφορά με έναν πλάτανο ας πούμε, δεν θα χαιρετίσεις εσύ τον πλάτανο, αλλά ο πλάτανος εσένα.
 Ουφ...ανγχώθηκα πάλι-

29 Νοεμβρίου 2015 ,γενικές εντυπώσεις και συναισθήματα.

Σήμερα είναι  29 Νοεμβρίου 2015.

Το σημερινό σκηνικό.

Η συνάντηση των αρχηγών των κομμάτων που έγινε χθες ήταν ένα άλλο μεγάλο φιάσκο, ο Πούτιν φαντάζεται ότι είναι τσάρος και ο Ερντογάν θέλει να γίνει σουλτάνος.

Είναι μόλις λίγες μέρες μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου από την Τουρκία στα σύνορα με την Συρία και τον φόνο του πιλότου από μέλος των γκρίζων Λύκων.

Ο Πούτιν κάθε μέρα ανακοινώνει και ένα ακόμα μέτρο εναντίον της Τουρκίας και όλοι φοβόμαστε για το χειρότερο που δεν είναι άλλο από μια πολεμική σύρραξη.

Τα σενάρια για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο φουντώνουν, οι προφητείες του Παϊσιου έχουν γίνει το μεγάλο χιτ των ημερών, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που φαντάζονται την Κωσταντινούπολη Ελληνική ξανά, με το ΞΑΝΑ, να χωράει τόμους ανάλυσης για το αν ποτέ ήταν.

Έχω την εντύπωση ότι αυτή η συγκεκριμένη μέρα με την διάσκεψη των μεγάλων της Δύσης για το προσφυγικό , είναι μια ημερομηνία σταθμός για τις επόμενες εξελίξεις, εξελίξεις που δεν προμηνύουν τίποτα καλό.

Εμείς οι απλοί άνθρωποι αισθανόμαστε παγιδευμένοι σε έναν ατέλειωτο βάλτο που τον προχωράμε με δυσκολία τόσα χρόνια αλλά δεν βλέπουμε το τέλος του πουθενά.

Δεχόμαστε έναν ανελέητο ψυχολογικό πόλεμο καθημερινά, όχι μόνο γιατί μας ζητάνε να πληρώνουμε όλο και περισσότερους φόρους ενώ μειώνεται καθημερινά η κάθε εισφορά και στερεύει ο κάθε πόρος, αλλά και γιατί τα σύνορα μας έχουν σχεδόν καταργηθεί με τα καραβάνια των προσφύγων να υποφέρουν για μια θέση στον χλωμό ήλιο της βόρειας Ευρώπης, χωρίς να θέλουν να ρίξουν ούτε μια ματιά στον φωτεινό ουρανό μας.

Αυτές τις μέρες, τα Σκόπια έχουν κλείσει τα σύνορα τους σε όλους όσους δεν έρχονται από την Συρία το Αφγανιστάν και το Ιράκ, δημιουργώντας ανείπωτες τραγωδίες απελπισίας μπροστά στον φράχτη που έχουν στήσει.

Οι μετανάστες δεν δέχονται να αποχωρήσουν και εξαντλούν την τελευταία ρανίδα ζωής και ελπίδας στην προσπάθεια να περάσουν τους στρατιώτες, τους φράχτες, τους αδιάβατους δρόμους, μέχρι να βρεθούν σε κάποιο σημείο που ίσως κάποιος τους περιμένει, που ίσως το έχουν ταυτίσει με το μέλλον της ίδιας τους της ύπαρξης.

Η επίθεση στο Παρίσι από τους Τζιχαντιστές, ήταν το σημείο μηδέν για τους Ευρωπαίους για να αρχίσουν την ανάγνωση των πεπραγμένων τους και των συνεπειών τους από την αρχή, και μέσα σε αυτήν την ανάγνωση ίσως ξεμείνουν χιλιάδες ψυχές στην χώρα, απέλπιδες και έωλες, εγκλωβισμένες σε άλλα τείχη από κείνα που δραπέτευσαν.

Είμαι και γω ένας απλός άνθρωπος, η κυρία της διπλανής πόρτας, που λυπάται για όλη αυτή την δυστυχία και σφίγγεται η καρδιά της για όλους αυτούς τους ανθρώπους, ενώ ταυτόχρονα νιώθει τυχερή που δεν την αγγίζει άμεσα .

Είναι η μοίρα μάλλον των απλών συνηθισμένων ανθρώπων να παίζει η ψυχολογία τους πινγκ πόνγκ ανάμεσα στον φόβο και την ευγνωμοσύνη, ανάμεσα στην χαρά και την θλίψη σε ένα τραπέζι ανησυχίας και διαιτητή τους εκφωνητές των δελτίων ειδήσεων.

Κάποτε είχα διαβάσει ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι αντιγραφή του σύμπαντος και υπήρχε μια απεικόνιση του εγκεφάλου που το αποδείκνυε.

Είχα μείνει άναυδη με δέος να παρακολουθώ το πώς αναπτύσσεται και το πώς λειτουργεί έχοντας την αίσθηση επιτέλους ότι είχα καταλάβει το τι εννοούσε ο παπάς όταν έλεγε ότι ο Θεός μας έπλασε κατ΄ εικόνα και κατ΄ ομοίωση  του..

Από τότε όμως έχουν περάσει πολλά χρόνια και τώρα το μυαλό μου το αισθάνομαι σαν μια σούπα που την ανακατεύω, και την ξανά ανακατεύω για να βρω κάτι νόστιμο και θρεπτικό αλλά αντί για αυτό πετυχαίνω θραύσματα από βλήματα, φωτογραφίες που στάζουν αίμα και ανθρώπινες μορφές που δεν νομίζω ότι ο εγκέφαλος τους μοιάζει ούτε με το σύμπαν όπως έλεγε ο επιστήμονας, ούτε με σούπα που μοιάζει το δικό μου. Ίσως κάποτε η επιστήμη μπορέσει να κάνει μια προσομοίωση στο μυαλό των φανατικών και ίσως να μην αργήσει με τόσους που τριγυρίζουν στον πλανήτη τελευταία.

Από το μακρινό 2008, έχουμε περάσει τον παθό μας τον τάραχο, και ελπίζαμε σε κάτι καλύτερο που δεν ήρθε μέχρι και σήμερα.

Χάσαμε τον μετανάστη στο Ελληνικό.

Άσε αναγνώστη, ζούμε ένα δράμα.

Ο Αλέξης στην σύνοδο κορυφής σαν μια ταπεινή παραφυάδα προσπαθεί να τυλιγτεί και να κρατηθεί πάνω στον κορμό της ΕΕ,αλλά η Μέρκελ είναι έτοιμη να τον κάνει ένα ωραιότατο ντολμαδάκι με τον ντολμαδοπαρασκευαστή της Βέφας.
Εν τω μεταξύ, σέρνουν τους μετανάστες από το ένα στάδιο στο άλλο, και στο ενδιάμεσο,χάνουν και μερικούς στον δρόμο.
Δεν βαριέσαι, σκέφτεται ο ένας, έχουμε άλλους, ποιος θα καταλάβει ότι λείπουν..
Με το δεν βαριέσαι ο ένας και ο άλλος, γεμίζει η Αττική πεινασμένους και απελπισμένους ανθρώπους αγνώστων στοιχείων και πιθανών άσχημων καταλήξεων για αυτούς και τους οποιοσδήποτε άλλους.
Θα ανοίξει η Αμυγδαλέζα και θα την δεις στην θέση της να καμαρώνει και την κυρά Τασία να κλαίει και να οδύρεται για την αριστερά από την μια, αλλά από την άλλη να μας λέει με πάθος...Σας το έλεγα ότι μετά...χάνονται οι μετανάστες και δεν ξέρουμε που πάνε.
Με τις ροές να μεγαλώνουν, με τα σύνορα που δεν θα έχουμε λόγο, με τους δουλέμπορους να διψάνε για όλο και περισσότερο κέρδος, ετοιμαστείτε να μεταναστεύσουμε στο πλησιέστερο στρατόπεδο να σωθούμε..Τουλάχιστον, θα έχει ένα πιάτο φαί.

Σύμφωνο συμβίωσης και άλλα κουλά.

Κοίτα να δεις αναγνώστη, ο κάθε ένας έχει τα προβλήματα του και η πολιτεία έχει τα προβλήματα ολονών μας, κανονικά.
Δηλαδή, θα πρέπει να είναι για όλους και για αυτό τον λόγο, καλό είναι να τακτοποιηθούν τα πως και τα γιατί των ανθρώπων και να μην πεθαίνουν με αγνώστους στα νοσοκομεία, ούτε να τους κληρονομούν τα τετραξάδελφα που τους έλεγαν, κορίτσι κορίτσι,,στο χωριό και τους πετούσαν πέτρες.

Όσο για τα παιδιά, πάλι νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη δυστυχία στον κόσμο, και η αγάπη είναι πάντα αγάπη και όχι αγάπη επειδή και διότι.
Από την άλλη, υπάρχει μια εκνευριστική και λυσσαλέα επίθεση σε ότι είναι ετεροφυλικό από αρκετούς επώνυμους γκέι, λες και γίνεται κάποιος καλύτερος άνθρωπος η αγαπάει τα παιδιά του πιο πολύ και άλλα τέτοια κουλά που μου ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι και πολύ ευχαρίστως θα έχωνα και μερικές σφαλιάρες , σβουριχτές κατά προτίμηση.
Εννοείται, και δεν χρειάζεται καμιά φιλοσοφία, ότι αν γίνεσαι γονιός από επιλογή , γίνεσαι καλύτερος γονιός από τα γνωστά ...ατυχήματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να καμαρώνεις ότι είσαι καλύτερος από τον ετερόφυλο γονιό..Το μόνο που δείχνεις είναι ότι είσαι μια κατίνα και μισή, που κακώς πολύ κακώς, δεν υπάρχει και το όνομα Κατίνος για να ερχόμαστε στα ίσα μας και να μην κατηγορούν μόνο τις γυναίκες.

Βγήκε και ο Άνθιμος και το τι είπε ο στόμας του..
Τι είπε, ούτε μπορώ να τα επαναλάβω.
Αλλά για να ξέρετε, αυτά που είπε, αυτά πιστεύουν όχι μόνο ο Άνθιμος, αλλά αμέτρητοι ρασοφόροι και μη.
Το θέμα είναι ότι τους παιδόφιλους ρασοφόρους κανονικά, και σύμφωνα με τις δηλώσεις του Άνθιμου, θα έπρεπε να τους έχουν κρεμάσει από τα τέτοια τους ,αλλά αντί για αυτό, τα γράφουν στα τέτοια τους και δεν μιλάνε καθόλου.
Θα τους κάψει ο θεός στο πυρ το εξώτερον και οι γκέι θα γελάνε από απέναντι γιατί ο Θεός είναι μεγάλος δεν κάνει ποτέ λάθος και ποτέ δεν αγαπά λάθος ανθρώπους.
Το αποτέλεσμα είναι ότι είναι μια σημαντική στιγμή στην κοινωνία μας και αυτό πρέπει να καταγραφεί.

Τι συμβαίνει σήμερα.Επικαιρότητα .

Σήμερα ο Αλέξης είναι στις Βρυξέλλες και μιλάει για άλλη μια φορά για το προσφυγικό.
Δηλαδή για αυτούς που μπαίνουν στην χώρα για να φύγουν, και εκεί που θα πάνε πιστεύουν ότι θα βρουν την γη της Επαγγελίας εκτός του ότι θα σωθούν από τον πόλεμο και τον κατατρεγμό.

Αποσύρουν το περιβόητο παράλληλο πρόγραμμα που υποτίθεται θα ήταν θεραπευτικό του κανονικού και θα δικαιολογούσε τον αριστερισμό της κυβέρνησης.

Ο Δραγασάκης είπε ότι οι Τράπεζες θα πρέπει να ξεφύγουν από την λογική του κέρδους, η κάπως έτσι, και εκεί ακριβώς, έχασα την επαφή με το παράλληλο σύμπαν που ζει , και δεν άκουσα τι έλεγε πάρα κάτω.

Χτες ο Άδωνις ήθελε να πάει στην ζωντανή μετάδοση του Λαζόπουλου,...συγνώμη..του υπουργού προπαγάνδας, ήθελα να πω, αλλά δεν τον άφησαν να μπει.
Έτσι χάσαμε την καλύτερη παράσταση που θα ανέβαινε ποτέ , και όλα αυτά, επειδή ο Λάκης είναι πολύ Λάκης τελικά όπως και πολλά άλλα που όλα συγκαταλέγονται σε ένα μεγάλο Μ, από την αγαπημένη λέξη μικρών και μεγάλων, όταν βαριόμαστε να βρούμε άλλες.
Ο Λάκης θυμάται την μανούλα του που την έκαναν να κλαίει και απορώ γιατί για το κουκουβαγιόπαιδο έχω ακούσει, για την κουκουβαγιομαμά πάλι όχι.
Ας τον μαζέψει κάποιος γιατί μας προκαλεί αηδία πια , όπως και τα χαιβάνια που τον κοιτάνε σαν υπνωτισμένα.

Οι εξελίξεις είναι σαν την νεροποντή και δεν υπάρχει και καμιά ομπρέλα πουθενά.

2016 και εντεύθεν.

Είναι ακόμα 2015 ,αλλά σημαντικά γεγονότα καταγράφονται και όλα θα αλλάξουν.
Όλα άλλαξαν σιγά σιγά από το 2008 και ενώ ίσως πιστεύαμε ότι το κακό κάπου θα τελείωνε, αυτό συνεχίζει ακάθεκτο και μας δείχνει ότι μπορεί ακόμα χειρότερα.

Ένα ημερολόγιο συνεχούς ροής των αλλαγών και ο Θεός Βοηθός.